جرمگیری دندان از جمله روش هایی است که نه تنها تاثیر درمانی دارد بلکه در زمینه پیشگیری از خیلی مشکلات بسیار اثر گذار می باشد. همین امر سبب می شود که خیلی از افراد ندانند چه زمانی برای انجام جرمگیری به دندانپزشکی باید مراجعه کنند. مورد بعدی که عدم آگاهی از آن سبب می شود افراد برای جرمگیری دندان اقدام نکنند عدم اطلاع از مدت زمان جرمگیری دندان و تعداد دفعات مراجعه برای این درمان است. خیلی از ما شاید فکر کنیم این روش درمانی که عامل مهمی در زیباسازی و سلامت دندان است مانند سایر خدمات دندان پزشکی بسیار زمان بر است و وقت زیادی از برنامه های ما را می گیرد. اما در واقع چنین نیست. در ادامه جزییات کامل فرآیند جرمگیری را مرور می کنیم.

چگونه می توانم متوجه شوم که دندان هایم به جرم گیری نیاز دارد ؟

سوالی که اینگونه نیز مطرح می شود چه زمانی برای انجام جرمگیری باید اقدام کنیم؟

چند مورد می تواند شما را در جریان زمان مناسب قرار دهد. یکی شرایط ظاهری دندان است و دیگری احساس مشکلات جانبی در دندان و لثه می باشد. پس نمی توان زمان مشخص یا تاریخ دقیقی ذکر کرد که همه باید در فلان زمان به دندان پزشک مراجعه کنند. خیلی از افراد سطح مراقبتی و نظافتی متفاوتی را در مورد دندان های خود انجام می دهند و به همین خاطر در زمان ها و دوره های متفاوتی نیاز به جرمگیری پیدا می کنند. هرچه رسیدگی به دندان در زمینه بهداشت و نظافت بهتر صورت گیرد و مواردی چون مسواک زدن و استفاده از نخ دندان به صورت اصولی و به موقع انجام شود، شرایط نیاز به جرمگیری عقب می افتد. در زمان هایی که وجود جرم روی دندان کاملا قابل مشاهده است و فرد می بیند دیگر با مسواک زدن این موانع از روی دندان برطرف نمی شود، دندان ها به جرمگیری نیاز دارند. گاهی نیز جرم زیادی در روی دندان قابل مشاهده نیست اما در کناره های دندان و مینای دندان با تجمع آن مواجه هستیم که باعث التهاب لثه می شود. در این شرایط نیز برای درمان و جرمگیری باید اقدام شود.

تعداد جلسات جرم گیری دندان در سال

باید به این نکته اشاره کنیم که تعداد جلسات جرم گیری بالاتر به معنای رسیدن حتمی به دندان زیبا و سفیدتر نیست. پس با این دید که افزایش تعداد جلسات حتما نتایج بهتری را ایجاد می کند، به این درمان نگاه نکنید. بعد از انجام معاینات اولیه و بررسی شرایط دندان مراجعه کننده، دندانپزشک تعداد جلسات جرمگیری دندان در سال را مشخص می کند. برای اکثر افراد انجام فرآیند به صورت یک بار در سال تجویز می گردد و در مواردی بسیار محدود ممکن است دو بار در سال نیز انجام شود. اما باید بدانید که تکرار بیش از دوبار، علاوه بر اینکه تاثیر پاکسازی و زیبا سازی چندانی نخواهد داشت، احتمال ایجاد آسیب در دندان را بالا می برد و به شدت منع می شود.

مدت زمان جرم گیری دندان چقدر است؟

تحت تاثیر عوامل گوناگون که شامل وضعیت دهان و دندان بیمار و دستگاه های مورد استفاده جهت جرمگیری است، مدت زمان جرمگیری دندان متفاوت خواهد بود. در بررسی جامع مراجعین متعدد، مشاهده می شود که برای برخی مراجعین زمان های ۱۵ دقیقه و برای برخی دیگر تا نزدیک به یک ساعت زمان ثبت شده است. تقریبا تمام مراجعین در این بازه حداقلی ۱۵ دقیقه الی یک ساعت قرار دارند. تجربه و سرعت کار دندانپزشک را هم باید در مدت انجام تاثیر گذار دانست.

چه مواردی بر مدت زمان جرمگیری دندان اثر دارند؟

عواملی که سبب می شوند در زمان کمتر و حداقلی یا در زمان بیشتر و حداکثری جرمگیری به طول بی انجامد شامل موارد زیر می باشد :

• میزان و حجم جرم تشکیل شده بر سطح دندان
• شرایط دندان و دهان مراجعه کنند و میزان سلامتی دندان ها، چرا که در صورت وجود دندان های ضعیف و حساس، دندانپزشک باید با دقت و صبوری بیشتری درمان را انجام دهد و زمان بیشتری می برد.
• سطحی بودن یا سخت بودن جرم روی دندان باعث می شود راحت تر یا با دشوارتر از سطح دهان برطرف شوند.
• توانایی و تجربه دندانپزشک در تسلط به استفاده از ابزار و همچنین اجرای فرآیند، که هم زمان را کاهش می دهد و هم نتیجه مطلوب تری را برای مراجعه کننده فراهم می کند.
• نوع دستگاه و روش انجام جرمگیری بسیار گسترده می باشد. همین امر سبب می شود که زمان انجام آن نیز تحت تاثیر استفاده از هریک از این دستگاه ها و روش ها متفاوت باشد.

هر چند وقت یک بار باید جرم گیری کرد؟

همانطور که مراجعه اولیه برای انجام جرمگیری تحت تاثیر شرایط دهان و دندان است، مراجعه های بعدی و اینکه بعد از چه فاصله ای از جرمگیری قبلی باید مجدد اقدام شود نیز، به شرایط دندان های افراد بستگی دارد. اگر بعد از مراجعه و انجام اصولی این روش، به خوبی بهداشت دهان و دندان حفظ شود و از مسواک، نخ دندان و دهان شویه به صورت استاندارد استفاده شود، مراجعه بعدی به تعویق خواهد افتاد، اما در صورتی که این موارد رعایت نشود، شما در زمان نزدیک تری نیاز به دندانپزشک پیدا خواهید کرد. تاکید می شود که تعداد جلسات جرمگیری تا حد امکان نباید بیشتر از دو بار در سال باشد. مگر در شرایط بسیار نادر و خاص که توسط پزشک تایید شود.

چقدر طول می‌کشد تا جرم روی دندان‌ها ایجاد شود؟

اگر بعد از مواردی مانند خوردن و آشامیدن انواع غذا و نوشیدنی ها، فرآیند نظافت انجام نشود، لایه های ظریفی از این مواد روی سطح دندان باقی می مانند. گذر زمان سبب می شود که این لایه ها به صورت جرم و پلاک سخت و سختتر شوند و امکان از بین بردن آنها با مسواک امکان پذیر نباشد. برخی افراد در مدت دو سه ماه به طور کامل جرم روی دندان را مشاهده می کنند و از وجود آن کلافه می شوند. چرا که علاوه بر سلامتی دندان، زیبایی دهان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. در انجام مراقبت اصولی، می توان مانع سخت شدن سطح های تشکیل شده بر روی دندان شد و زمان ایجاد جرم را تا یک سال به عقب انداخت. در این حالت شما سالیانه یک بار بیشتر به جرمگیری نیاز نخواهید داشت.

آیا می‌توان تعداد جلسات جرم گیری دندان را کاهش داد؟

می توانیم با کمک عوامل و راه های مراقبتی زیر، نیاز دندان به جرم گیری را تا یک بار در سال کاهش داد که دیگر نگرانی بابت تعداد بالای دفعات پاکسازی ندان وجود نداشته باشد.

• استفاده از مسواک به صورت مرتب و دو بار در روز
• استفاده از نخ دندان به صورت اصولی و روزانه
• شستشوی دندان ها به کمک دهانشویه های مناسب
• مصرف کافی آب آشامیدنی سالم
• کاهش مصرف غذاها و خوراکی های دارای رنگ دانه زیاد
• عدم مصرف سیگار و انواع دخانیات
• کاهش مصرف غذاها و خوراکی های دارای قند بالا
• مراجعه دوره ای به دندان پزشک و انجام معاینات مراقبتی

جمع بندی جرمگیری دندان

در صورت رعایت بهداشت و انجام مراقبت های کامل، هر فرد یک بار در سال به جرمگیری دندان نیاز دارد که حداکثر یک ساعت وقت خواهد گرفت. پس انجام جرمگیری زمان زیادی از زندگی روزانه فرد را درگیر نمی کند و به اندازه دیگر درمان های دندان پزشکی برنامه های شما را به خود درگیر نمی کند. از طرفی انجام درست آن در یک کلینیک موفق و زیر نظر دکتر با تجربه، مانع بسیاری از مشکلات دندانی در آینده خواهد شد که به مراتب تاثیر پیشگیری این روش درمانی را نشان می دهد و مدت زمان جرمگیری دندان بیشتر به طول می انجامد.

یکی از درمان های بسیار شایع در زمینه درد دندان و امور دندانپزشکی، انجام عصب کشی دندان می باشد. این فرایند درمانی در ناحیه بسیار حساس و ریشه دندان انجام می گیرد. از همین رو، نیاز به مراقبت های بعدی مهمی دارد و باید به نکات مربوط به آن دقت کنید. شما بعد از عصب کشی، از نظر جسمی کاملا سالم خواهید بود، اما بدن در موقعیت خاص، در حال طی کردن یک دوره بهبودی می باشد. اطلاع از مراقبت های بعد از عصب کشی و پست و روکش کمک می کند در کنار رسیدن به نتایج بهتر، از این دوره نقاهت به خوبی عبور کنید و حس خوشایندی از درمان داشته باشید.

شرایط دهان و دندان ها بعد از عصب کشی

بعد از اینکه اثر بی حسی انجام شده برای عصب کشی از بین برود، دردهای خفیفی را احساس خواهید کرد که ناشی از فرآیند عصب کشی و باز بودن دهان به مدت طولانی است. بهترین دکتر متخصص دندانپزشکی برای شما داروها و مسکن هایی تجویز می کند که باید با دقت و به صورت کامل استفاده شوند. در کنار این دردهای خفیف، احساس متفاوتی در محل عصب کشی خواهید داشت که شاید شبیه باقی ماندن چیزی در محل دندان باشد و برخی افراد ناخواسته به آن زبان بزنند. در فرآیند درمان ریشه دندان این مورد نیز طبیعی است و با گذشت زمان برطرف می شود. در صورتی که درد رو به کاهش نرفت و بعد از چند روز درد بیشتری احساس کردید، نیاز است با متخصص خود آن را در میان بگذارید.

نکات مراقبت بعد از عصب کشی دندان

رعایت این نکات کمک می کند هم دوره نقاهت سریع طی شود و هم فرآیند درمان بهترین بازدهی ممکن را برای فرد ایجاد کند. از جمله مهم ترین مراقبت هایی که متخصص به شما توصیه خواهد کرد می توان به موارد زیر اشاره کرد :

• عدم مصرف نوشیدنی یا خوردن انواع خوراکی تا زمان برطرف شدن کامل بی حسی عمل عصب کشی. در این زمان امکان گاز گرفتن کناره های دهان و یا زبان وجود دارد و به همین دلیل افراد را از خوردن و آشامیدن منع می کنند.
• استفاده از نخ دندان و مسواک زدن از امور تاکیدی بعد از عصب کشی می باشد. در مواردی که عصب کشی همراه با پانسمان نیز باشد محدودیت هایی در این موارد خواهید داشت.
• عدم خوردن خوراکی و غذاهای سفت در زمانی که ترمیم دندان انجام نشده است. بین عصب کشی و ترمیم کامل دندان یک وقفه و فاصله زمانی وجود دارد که در آن احتیاط در خورد خوراک، ضروری است.
• در مواردی که عصب کشی همراه با پانسمان است، نسبت به از بین رفتن مقداری از آن نگران نباشید، اما اگر پانسمان به طور کامل از محل خود خارج شد، نیاز است به دندانپزشک خود اطلاع دهید.
• روز اول بعد از عصب کشی بهتر است به صورت نیم خیز استراحت کنید تا گردش خون و فشار در صورت و سر کمتر باشد.

عوارض احتمالی بعد از عصب کشی دندان

در صورت مراجعه به متخصص معتبر بعد از عصب کشی، با عوارض ماندگار یا سختی مواجه نخواهید بود و فقط یک سری عوارض کوتاه مدت برای شما ایجاد می شود. برخی از شایع ترین عوارض بعد از عصب کشی عبارتند از:

• درد : زمانی که تاثیر بی حسی از بین می رود، درد کمی در ناحیه دندان عصب کشی شده و اطراف آن احساس خواهید کرد. دندانپزشک برای تحمل راحت تر این درد، برای شما داروها و مسکن هایی را تجویز می کند.
• عفونت : در صورت عدم استفاده از آنتی بیوتیک های تجویز شده، احتمال ایجاد عفونت در محل عصب کشی وجود دارد.
• شکسته شدن تاج دندان : در مواردی که دندان برای عصب کشی خالی شده است، دیواره آن آسیب پذیر است و باید از روکش برای آن استفاده شود.

روکش دندان

برای دندان های آسیب دیده، شکسته شده، عصب کشی شده و … قالب هایی تحت عنوان روکش دندان استفاده می شود که به طور کامل سطح دندان تا خط لثه را پوشش می دهد. این قالب ها شکل و ظاهر مناسب و زیبایی را به دندان می بخشند. استفاده از روکش ها با استقبال بالایی همراه است و نیازمند مراقبت و توجه می باشند. چرا که میزان عمر این روکش ها در گرو نگهداری درست و انجام مراقبت بعد از روکش می باشد.

دلیل اهمیت مراقبت از روکش دندان

درست است که این روکش ها بسیار قوی و مستحکم هستند به طوری که در موارد معمولی که با دندان طبیعی انجام می دهیم، کارایی دارند، اما یک لایه خارجی هستند که بر روی دندان اصلی قرار گرفته اند. همین امر سبب می شود که حساسیت مراقبتی از آنها بالا باشد. ایجاد هرگونه عفونت، خراب شدن دندان و … آسیب های زیادی را در سطح تماس دندان با روکش ایجاد خواهد کرد. بخصوص افرادی که مستعد این موارد هستند از جمله افرادی که به پریودنتال و پوسیدگی دندان مبتلا هستند.

مراقبت های بعد از روکش

رعایت بهداشت دهان و دندان با کمک نخ دندان، مسواک و دهان شویه بهترین و اصلی ترین روش مراقبت از روکش می باشد.

یکی از مواردی که بر روی مراقبت از روکش تاثیر دارد، نوع روکش مورد استفاده است. روکش ها از نظر عملکردی در دو دسته کلی روکش موقت و روکش دائمی تقسیم می شوند.

روکش های موقت از جنس فلز یا رزین به صورت کوتاه مدت استفاده می شوند تا روکش های اصلی و دائمی در آزمایشگاه آماده شوند. روکش های دائمی دارای جنس های متفاوتی هستند که می توان به روکش طلا، پالادیوم، روکش پرسلن، روکش رزینی، روکش های سرامیکی و … اشاره کرد.

در مورد روکش های موقت، علاوه بر رعایت نکات بهداشتی دهان و دندان، از خوردن غذاهای سفت و چسبنده جدا خودداری کنید. در این دسته می توان جویدن آدامس را نام برد که بسیار مضر است.

جویدن غذا و خوردن میوه با سمت دیگر دهان نیز کمک می کند فشار کمتری به دندان دارای روکش وارد شود.

حواستان باشد دندان هایی را که دارای روکش هستند به آرامی نخ دندان بکشید. فشار زیاد نخ به این روکش ها، احتمال کندن آن ها را ایجاد می کند.

در مورد روکش دائمی دندان، مراقبت ها به صورت روکش موقت است و شما نیاز است در ماه های اولیه حساسیت بیشتری به خرج بدهید. چرا که از نظر هزینه، قالب گیری و وقت، روکش موقت شرایط خاص خود را دارد.

عوارض بعد از روکش دندان

در مواردی که روکش های موقت یا دائمی برای فرد استفاده می شود، عوارض محدود و کم خطری ایجاد می شود که قابل برطرف کردن هستند. برخی از مهم ترین عوارض بعد از روکش دندان شامل موارد زیر هستند:

ایجاد حساسیت :

بعضی از دندان هایی که برای آنها روکش استفاده می شود، تحت شرایط مختلف در مقابل سرما و گرما حساس می شوند و نیاز است که توجه بیشتری در این زمینه شود. خمیردندان های مخصوص برای دندان های حساس، گزینه مناسبی برای بهداشت دهان این افراد است.

حساسیت و درد در زمان جویدن غذا :

معمولا این مشکل زمانی ایجاد می شود که ارتفاع دندان زیاد باشد. باید این مسئله را با متخصص خود در میان بگذارید تا در کمترین زمان ممکن آن را برطرف نماید.

ترک خوردن روکش :

برخی از روکش ها شکننده هستند و برخی دیگر مانند دسته روکش های تمام پرسلن، تحت فشار یا بخاطر عوامل دیگر دچار ترک می شوند. بسته به نوع ترک، اگر ریز باشد با رزین ترمیم می شود و اگر ترک عمیق با فاصله باشد نیاز است که روکش عوض شود.

افتادن روکش :

اگر قالب گیری روکش به درستی انجام نشده باشد یا چسبندگی آن ضعیف باشد، از دندان جدا می شود. در این شرایط، چسب دندان استفاده می شود و اگر زیاد این مورد تکرار شود، قالب باید مناسب سازی شود.

شل شدن روکش :

اگر سیمان زیر روکش از بین برود یا به اصطلاح شکسته شود، یک فضای خالی بین روکش و دندان ایجاد می شود که باعث شل شدن آن می گردد. در صورت بروز این اتفاق، باید سریعا به متخصص مراجعه کنید تا آن را برطرف کند. فضای خالی ایجاد شده اگر درمان نشود، بستر مناسبی برای باقی ماندن مایعات و خوردنی هاست و احتمال عفونت و خرابی دندان را بالا می برد.

حساسیت آلرژیک :

جنس روکش ها متفاوت از جنس طبیعی دندان و استخوان است. این روکش ها معمولا از سرامیک، فلز و پلیمر ساخته می شوند. در موارد بسیار کم، عدم سازگاری روکش با بافت دندان عاملی برای ایجاد حساسیت آلرژیک می گردد.

در مورد دندان های خراب، آسیب دیده و شکسته شده، کشیدن دندان به تنهایی کافی نمی باشد. در برخی موارد، اگر فرد حتی قصد جایگزین کردن دندان با روش هایی مثل ایمپلنت را ندارد و می خواهد جای دندان خالی باشد، مانند زمانی که دندان ها در فشار هستند، نیاز به انجام اقدامات ثانویه بعد از کشیدن دندان وجود دارد. چرا که در صورت عدم پوشیده شدن استخوان فک بعد از کشیده شدن دندان، این قسمت در معرض دید و فضای بیرونی قرار می گیرد و به مرور زمان دچار تحلیل و از بین رفتن می شود. بیرون زدگی استخوان فک بعد از کشیدن دندان از جمله مشکلاتی است که در بحث دندانپزشک وجود دارد و نیاز به درمان دارد. این مشکل که در اصطلاح با نام استئونکروز نیز شناخته می شود در صورت طولانی شدن عامل ONJ خواهد بود.

بیرون زدگی استخوان فک و در نتیجه ONJ برای چه افرادی رخ می دهد

بیرون زدگی استخوان فک و عواقب آن شامل تحلیل رفتن استخوان فک و همچنین ONJ محدود به کشیدن دندان نمی شود و در موارد دیگری از قبیل افراد مبتلا به عفونت استخوانی، افراد تحت درمان با اشعه ایکس، مصرف کنندگان داروهای ضد جذب، انجام امور دندانپزشکی مانند کشیدن دندان و ایمپلنت، افراد مصرف کننده دخانیات، افراد تحت درمان استروئیدی، افراد مبتلا به ویروس زونا، افراد مبتلا به دیابت و … نیز رخ می دهد.

بیرون زدگی استخوان فک ناشی از کشیدن دندان

یکی از شایع ترین عوامل بیرون زدن استخوان فک، کشیدن دندان در اثر آسیب های وارد شده به دندان ها مانند تصادف، شکسته شدن دندان، عفونت و خرابی دندان، ترک خوردن دندان و … می باشد. زمانی که دندان کشیده می شود، استخوان فک با محیط آزاد در تماس قرار می گیرد که در این شرایط باید مورد مراقبت و درمان قرار بگیرد.

زمانی که دندان کشیده می شود، دیواره های لثه و همچنین حفره ایجادی خالی می مانند. اگر حفره توسط بافت استخوانی و خون ناشی از استخوان ترمیم شود، مشکلی برای استخوان فک بوجود نمی آید. در مواردی که این ترمیم اتفاق نیفتد، استخوان در فضای آزاد قرار می گیرد. استخوانی که درون بافت نباشد، گردش خون خود را از دست می دهد و به مرور دچار تحلیل و تخریب می گردد. تخریب استخوان فک باعث می شود مواردی مانند ایمپلنت امکان پذیر نباشد و به مرور ظاهر فک فرد نیز دچار تغییر شود.

نشانه های تحلیل استخوان فک ناشی از کشیدن دندان

این بیماری به صورت ناگهانی و یک مرتبه اتفاق نمی افتد، به همین خاطر در خیلی موارد فرد حتی متوجه ابتلا به آن نمی شود. به صورت تدریجی بافت استخوان بیرون زده از فک، تحلیل می رود و تغییر شکل پیدا می کند. متخصص دندانپزشکی می تواند به کمک عکس های رادیوگرافی این موضوع را تشخیص دهد. برخی از نشانه های تحلیل استخوان فک عبارتند از :

• تغییر جهت دندان ها و حرکت آنها به سمت جلو
• تغییر فرم حالت دهان و چانه
• ایجاد چین و چروک در کناره ها و اطراف لب
• تغییر رنگ چانه به تیرگی
• زیاد شدن حفره های درون دهان و باقی ماندن آنها برای طولانی مدت
• احساس دردهای موضعی در اطراف صورت بخصوص ناحیه فک ها
• ایجاد مشکل در صحبت کردن و غذا خوردن

این علایم می تواند ناشی از مشکلات دیگری نیز باشد و برای اطلاع دقیق از وضعیت بیرون زدگی استخوان ناشی از کشیدن دندان و تحلیل رفتن استخوان فک، نیاز است به متخصص مراجعه نمایید.

جلوگیری از بیرون زدن استخوان فک بر اثر کشیدن دندان

توجه و مراقبت از حفره ایجاد شده در دهان بر اثر کشیدن دندان، می تواند مانع بیرون زدگی استخوان فک باشد. اولین قدم بررسی وضعیت حفره توسط متخصص است. در مواردی که متخصص تشخیص دهد وضعیت حفره ایجادی خطر زا است و امکان ترمیم آن وجود ندارد، باید از مواد پر کننده استخوانی و بخیه جراحی استفاده کند. در حالت معمول نیز با قرار دادن گاز روی محل حفره، از بیمار می خواهد که به مدت یک ساعت گاز را در محل مورد نظر ثابت نگه دارد و آن را جابجا یا عوض نکند.

در حالت طبیعی برای ترمیم حفره ایجاد شده، لخته خون های ناشی از بافت استخوانی روند درمان را ایجاد می کنند. این لخته خون ها بسیار حساس هستند و در صورت بی توجهی ممکن است از محل خود خارج شوند یا دچار آسیب گردند. در نتیجه هم درد محل کشیدن دندان افزایش می یابد و هم اینکه عصب های استخوانی دیگر پوشیده نخواهند بود. لازم است به خوبی از این حفره مراقبت شود تا لثه مطابق با سایر قسمت ها و به صورت تراز بر روی بافت فک ترمیم یابد.

در روز اول بعد از کشیدن دندان، آب دهان را نباید به بیرون تف کرد، در چنین شرایطی بهتر است آب دهان را قورت داد. بیرون تف کردن آب دهان، احتمال فشار به لخته خونی درون حفره را ایجاد می کند و به آن آسیب می زند.

در مورد بهداشت دهان در این شرایط نیز، محل حفره حتی با مسواک نرم نباید تمیز گردد و به شستن دهان با آب ولرم اکتفا کنید، نقاط دیگر دهان را می توانید مسواک کنید. البته در ۲۴ ساعت اول بعد از کشیدن دندان، شستن دهان و مسواک زدن، نباید انجام شود.

از خوردن خوراکی ها و غذاهای سفت تا ترمیم کامل محل حفره خود داری کنید.

مواردی مانند سیگار کشیدن، استفاده از نی یا فشار آوردن به لب ها نیز می تواند عامل آسیب به بافت حفره دندان باشد.

از مکمل هایی مانند کلسیم و ویتامین D نیز استفاده کنید.

درمان استخوان فک تحلیل رفته ناشی از بیرون زدگی استخوان فک بعد از کشیدن دندان

وقتی بعد از کشیدن دندان، بیرون زدگی فک اتفاق بیفتد و نتیجه آن منجر به تحلیل فک شود، نیاز است که درمان های پزشکی زیر نظر متخصص انجام شود. رایج ترین درمان در این زمینه استفاده از پیوند استخوانی برای فک می باشد. این درمان همراه با جراحی می باشد که در آن از بافت پیوندی جایگزین استفاده می شود. این مواد پیوندی، قابلیت جذب توسط بافت بدن را دارا می باشند و با گذر زمان به وسیله بافت های استخوانی فک جذب می شوند و فرم فک به حالت طبیعی بر می گردد.

ایمپلنت بلافاصله بعد از کشیدن دندان

اگر نیاز است بلافاصله بعد از کشیدن دندان، ایمپلنت انجام شود، باید ابتدا پیشگیری های لازم در زمینه بیرون زدگی استخوان فک و تحلیل آن انجام شود. معمولا متخصصین در این شرایط با کمک پودر استخوان، عمل ترمیم را سرعت می بخشند. ممبرین کلاژن نیز دیگر موردی است که باعث جلوگیری از تحلیل استخوان فک می گردد و امکان انجام سریعتر ایمپلنت را فراهم می کند.

در صورتی که فردی دچار تحلیل استخوان در ناحیه فک شده باشد، امکان انجام ایمپلنت دندان بدون ترمیم وجود ندارد. ابتدا با روش های درمانی گفته شده از جمله پیوند استخوانی باید ترمیم فک انجام شود و زمانی که فک به حالت طبیعی خود برگشت، عمل ایمپلنت انجام شود.

تغییر رنگ دندان ها از جمله بزرگترین معضلات بهداشت دهان و دندان بوده که علت را می توان به دو دسته داخلی و خارجی تقسیم کرد که مصرف سیگار، مصرف قهوه و چای در حد زیاد از جمله علل خارجی و داروهای درمان روت کانال و فلوراید از جمله علل داخلی به شمار می روند افراد برای جلوگیری از تیرگی دندان هایشان بایستی بهداشت دهان خود را رعایت کرده و همواره از نخ دندان و مسواک استفاده نماید و از پودر های ساییده به هیچ عنوان استفاده نشود.

دندان درد، یک ناراحتی جهانی، این قدرت را دارد که زندگی روزمره ما را مختل کند. در حالی که اثرات آن به طور گسترده ای احساس می شود، علل انواع مختلف دندان درد همچنان پیچیده است و اغلب اشتباه درک می شود. در این مقاله از کلینیک دندانپزشکی در زعفرانیه با بررسی علت دندان درد، علت درد تمام دندانها و لثه و حوزه سلامت دندان ریشه ی انواع مختلف دندان درد را بیان می کنیم. چه به دنبال درک ناراحتی خود هستید و چه به دنبال افزایش دانش دندانپزشکی خود هستید، با ما همراه باشید تا چشم انداز متنوع ازعلت دندان درد و درمان علت درد دندان را بررسی کنیم.

درد دندان:

10 علت اصلی بوی بد دهان و 12 روش دائمی برای از بین بردن آن

بوی بد دهان که در اصطلاح علمی به آن هالیتوزیس یا هالیتوز هم گفته می شود از مشکلات شایع مراجعین دندانپزشکی است و می تواند برای هر کسی در هر سنی ایجاد شود. برآورد می شود که بعد از پوسیدگی دندان و بیماری های لثه بیشترین معضل افراد جامعه در خصوص سلامت دهان و دندان، هالیتوزیس است. این مساله ناخوشایند طیف وسیعی از افراد جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است باعث استرس و اضطراب قابل توجهی شود. این مقاله را بخوانید تا با علل و روش های درمان بد بویی دهان آشنا شوید.

علت بوی بد دهان چیست؟ (بوی بد دهان از چیه؟)

دلایل زیادی برای توجیه این مشکل یا معضل شایع وجود دارد اما به نظر می رسد که مهم ترین علت های بوی بد دهان این ها هستند:

• دخانیات (مخصوصاً استعمال سیگار و قلیان)
• برخی از غذاها (مخصوصا غذاهای حاوی سیر، پیاز و ….)
• خشکی دهان (که می‌تواند ناشی از مصرف غذاهای اسیدی یا اینکه ناشی از بیماری های خاصی باشد)
• بهداشت ضعیف دهان و دندان (مخصوصا در طول درمان ارتودنسی دندان)
• رژیم های غذایی نامناسب
• برخی از داروها
• مشکلات و بیماری های مربوط به دهان، بینی و گلو
• وجود جسم خارجی در دهان دندان ها
• و ….

سایر دلایل بوی بد دهان چیست؟

اگر بهداشت دهان و دندان به طور کامل و اصولی رعایت شود اما بوی بد دهان هنوز برطرف نشده بود، احتمالا باید به دنبال دلایل دیگری باشیم تا ببینیم چرا دهانمان هنوز بو می دهد. یکی از مقصرهای احتمالی در این خصوص ابتلاء به بیماری ها یا اختلالات پزشکی خاص است است. برخی بیماری ها هستند که نه مستقیماً، اما با تحت تاثیر قرار دادن لثه و دندان ها می توانند موجب نامطبوع شدن مزه و بوی دهان می شوند. برخی از این بیماری ها عبارتند از:

• دیابت
• نارسایی کبد
• نارسایی مزمن کلیه
• غلظت بالای اوره
• سینوزیت
• ذات الریه
• برونشیت
• ریفلاکس معده و عوامل دیگری نیز باشد .

چگونه برای همیشه از شر بوی بد دهان خود خلاص شویم؟

قبل از اینکه بخواهیم راه حل های برطرف کردن بوی نامطبوع دهان را بررسی کنیم باید به یک نکته اشاره کنیم. و آن نکته این است که ما هیچوقت نمی توانیم به صورت 100 درصد و برای همیشه این مشکل را درمان کنیم. این شدنی نیست.

ما حتی اگر هیچ مشکلی نداشته باشیم و بهداشت دهان و دندان را به شکلی اصولی رعایت کنیم باز هم دهانمان به صورت طبیعی در برخی مواقع بو می دهد. مثلاً یکی از این مواقع، زمانی است که از خواب بیدار می شویم. کمتر کسی را سراغ داریم که بعد از بیدار شدن از خواب دهانش بو ندهد. اگر غیر از این بود چه لزومی به مسواک زدن بعد از بیدار شدن داشتیم؟

چه روش هایی برای رفع بوی بد دهان وجود دارند؟

اگر بیماری دهان و دندان دارید آن ها را درمان کنید

گفتیم که از علل اصلی تغییر مزه دهان ممکن است در وهله اول بیماری های دهان و دندان باشد. مثلا بیماری های مرتبط با لثه، پوسیدگی دندان، عفونت پالپ و مشکلاتی از این دست واقعا در نهایت باعث بد بویی دهان می شوند.

اگر فکر می کنید با مشکلات این‌چنینی مواجه هستید حتما با یک دندانپزشک صحبت کنید. اگر خودتان می دانید مشکل اصلی از کجاست، مستقیما به یک متخصص دندانپزشک مراجعه کنید. مثلا اگر لثه‌ عفونت کرده مستقیما یک متخصص لثه یا پریودنتیست پیدا کنید.

بعد از غذا دهان خود را بشویید

قرار نیست بعد از خوردن هرچیزی آب بخوریم. تنها می خواهیم دهان خود را با آن شستشو داده و تمیز کنیم. فرقی هم نمی کند که چه خورده ایم یا چه نوشیده ایم، اگر بعد از آن دهان خودمان را با آب تمیز بشوییم و به اصطلاح آبکشی کنیم، محیط دهان از حالت اسیدی خارج شده و ذراتی که در لابلای دندان ها گیر کرده اند خارج می شوند. این کار تا حد زیادی باکتری های بد و مضر دهان را نیز کم می کند و در نتیجه اگر بوی بد دهان نیز ایجاد شود، بسیار جزئی و اندک خواهد بود.

اصولی مسواک بزنید

مسواک زدن به طور منظم و صحیح بعد از هر وعده غذایی بسیار برای پیشگیری از بوی بد دهان و رفع آن مهم است. برای اینکه بتوانید از این روش جهت رفع بوی بد دهان استفاده کنید از نکات زیر غافل نشوید:

• دقیقا بعد از غذا خوردن دهان خود را با آب بشویید
• حدودا نیم ساعت بعد از غذا خوردن مسواک بزنید
• مسواک نرمی برای تمیز کردن دندان ها انتخاب کنید
• دو دقیقه مسواک زدن را ادامه دهید
• به درستی مسواک بزنید و به دندان ها فشار وارد نکنید
• اگر برایتان مقدور است از مسواک الکتریکی استفاده کنید
• مسواک بین دندانی نیز گزینه مناسبی برای تمیز کردن دندان هاست

مسواک زدن کافی نیست، به فکر نخ دندان هم باشید

حدأقل یکبار در روز از نخ دندان استفاده کنید. با مسواک زدن تنها 70 درصد دندان ها تمیز می شود. 30 درصد دیگر را حتما باید با نخ دندان تمیز کرد. نخ دندان کشیدن صحیح ذرات غذا و پلاک را از بین دندان های شما پاک می کند و به کنترل بوی بد دهان کمک می کند.

تمیز کردن زبان را فراموش نکنید

زبان محل بسیار بسیار مناسبی برای تجمع باکتری های مضر دهان است زیرا بستری برای تغذیه و تکثیر آن ها فراهم می کند. به جرات می توان گفت که تمیز کردن زبان می تواند در 80 درصد مواقع می تواند به رفع بوی بد دهان کمک کند. زمانی که باکتری های روی زبان برداشته شوند دیگری فعالیتی انجام نمی شود تا بوی بدی به دنبال آن تولید شود.

دهانشویه و خمیردندان خوب بخرید

اگر بوی بد دهان شما به دلیل تجمع باکتری یا پلاک روی دندان‌هایتان باشد، دندانپزشک ممکن است دهانشویه‌ای را توصیه کند که باکتری‌ها را از بین ببرد. دندانپزشک شما همچنین ممکن است خمیردندانی را توصیه کند که حاوی یک عامل آنتی باکتریال باشد تا باکتری هایی که باعث ایجاد پلاک می شوند را از بین ببرد.

اگر پروتز دندان دارید آن را تمیز کنید

اگر از بریج یا دندان مصنوعی استفاده می کنید، حداقل یک بار در روز یا طبق دستور دندانپزشک آن را به طور کامل تمیز کنید. اگر نگهدارنده ارتودنسی دندان یا محافظ دهان دارید، هر بار قبل از گذاشتن آن در دهان، آن را تمیز کنید. دندانپزشک شما می تواند بهترین محصول پاک کننده را برای خرید به شما توصیه کند.

به درمان خشکی دهان کمک کنید

برای مرطوب نگه داشتن دهان خود، از مصرف تنباکو خودداری کنید و مقدار زیادی آب بنوشید. سعی نکنید که جای آب قهوه، نوشابه یا الکل بنوشید زیرا این ها می تواند منجر به خشکی بیشتر دهان شود.

دندانپزشک کودکان کیست؟ (+ 5 ویژگی مثبت این دندانپزشکان برای کودکان و نوجوانان )

یک دندان از دست رفته نه تنها بر ظاهر و زیبایی لبخند شما تاثیر می‌گذارد، بلکه بر توانایی‌های عملکردی شما برای خوردن و جویدن موثر است. همان طور که می‌دانید پس از کشیدن دندان از ایمپلنت برای جلوگیری از تحلیل استخوان فک، مشکل در جویدن و سایر عواقب از دست دادن دندان استفاده می‌شود و می‌توان گفت ایمپلنت دندان یکی از بهترین جایگزینها برای دندان از دست داده است. اما شاید این سوال در ذهن شما ایجاد شود که فاصله بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت چقدر باید باشد؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا به طور کامل موضوع “فاصله بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت” را بررسی کنیم و ببینیم که بهترین زمان کاشت ایمپلنت چه زمانی است.

چه مدت بعد از کشیدن دندان باید برای کاشت ایمپلنت اقدام کرد؟

مدت زمانی که بیمار بهترین زمان ایمپلنت دندان بعد از کشیدن دندان باید برای کاشت ایمپلنت دندان صبر کند، در افراد مختلف متفاوت است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. در برخی موارد، اگر استخوان فک به اندازه کافی سالم باشد، ممکن است بتوان ایمپلنت دندان را در همان روزی که دندان کشیده شده است، انجام داد. اما در اکثر موارد دندانپزشک به بیمار توصیه می‌کند که بین ۳ تا ۶ ماه بعد از کشیدن دندان صبر کند تا این ناحیه به طور کامل بهبودی خود را به دست آورد.

اگر بیمار تصمیم بگیرد که مدت زمان بیشتری را صبر کند، ممکن است فک برای حمایت از ایمپلنت بیش از اندازه نازک یا ضعیف شود و هم چنین ممکن است دندان‌های اصلی دیگر به سمت فضای خالی بین دندان‌ها سوق داده شده و باعث از دست دادن حالت اولیه و کج شدن دندان‌ها شود. از این رو مهم است که بعد از کشیدن دندان طبق معاینات و صلاحدید دندانپزشک، زمان ایده آلی برای کاشت ایمپلنت مشخص شود.

بر اساس فاصله زمانی بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت، ۴ نوع درمان وجود دارد که در ادامه به هر یک از آن‌ها می‌پردازیم:

1. کاشت نوع یک یا type I : به این روش ایمپلنت فوری یا immediate implantation نیز گفته می‌شود که بعد از کشیدن دندان، بلافاصله ایمپلنت در آن ناحیه قرار می‌گیرد. شاید این نوع درمان ساده به نظر برسد اما به طور کلی ایمپلنت فوری از دسته‌ی درمان‌های پیشرفته (advanced) محسوب می‌شود و ممکن است در برخی موارد نیاز به ملاحظات بیشتری نسبت به درمان‌های معمولی باشد. به طور معمول از این روش برای نواحی جلوی دهان که نبود دندان مشکل بزرگی ایجاد می‌کند، استفاده می‌شود. یکی از مزایای این روش این است که مدت زمان درمان را کوتاه تر می‌کند.
2. کاشت نوع دو یا type II: در نوع دوم بین ۴ تا ۸ هفته بعد از کشیدن دندان که لثه و بافت نرم ترمیم شده‌اند، کاشت ایمپلنت انجام می‌شود. جراحی کاشت ایمپلنت در طی این مدت راحت تر است اما هنوز به جای ریشه‌ی دندان کشیده شده، استخوان سازی کامل انجام نشده است. این نوع نیز معمولا برای نواحی جلوی دهان که در زیبایی موثر هستند، انجام می‌شود.
3. کاشت نوع سه یا type III : در نوع سوم بین ۱۲ تا ۱۶ هفته بعد از کشیدن دندان جراحی کاشت ایمپلنت انجام می‌شود. در این روش کاشت ایمپلنت راحت تر و موفقیت آمیزتر است چرا که بافت نرم (لثه) و بافت سخت (استخوان) به طور کامل بهبود یافته و بالغ شده‌اند. تنها عیبی که این نوع دارد، نداشتن دندان در این مدت است. از این رو در اغلب موارد برای دندان‌های عقبی که مشخص نیستند، کاربرد دارد.
4. کاشت نوع چهار یا type IV: در این روش بیش از ۱۶ هفته بعد از کشیدن دندان، کاشت ایمپلنت انجام می‌شود و اغلب در مواردی که نیاز به جراحی‌های وسیع و پیوندهای بزرگ است، کاربرد دارد.

بهترین زمان کاشت ایمپلنت

بهترین زمانی که دندانپزشکان برای ایمپلنت دندان توصیه می‌کنند، ۲ الی ۴ ماه پس از کشیدن دندان است که بافت لثه و استخوان ترمیم یافته باشد. در این صورت به دلیل تازه بودن بافت ناحیه کاشت، مدت زمان کوتاه تری عمل کاشت و ادغام پایه ایمپلنت با استخوان، صورت می‌گیرد.

در این مدت ۲ الی ۴ ماهه، تغییری در لثه و دندان‌های مجاور رخ نداده و دندانپزشک بدون نیاز به پیوند استخوان یا هر عمل دیگری می‌تواند کاشت ایمپلنت را انجام دهد و در این صورت هزینه ایمپلنت نیز کم تر می‌شود. هر چه کاشت ایمپلنت زودتر انجام شود، منجر به کاهش مدت زمان ترمیم ناحیه عمل و جوش خوردن پایه ایمپلنت با استخوان خواهد شد و بیمار در مدت زمان کمتری می‌تواند به حالت عادی خود بازگردد.

عوامل موثر در تعیین بهترین زمان ایمپلنت

همان طور که پیش تر اشاره کردیم، فاصله لازم برای کاشت ایمپلنت بعد از کشیدن دندان به عوامل مختلفی وابسته است. این عوامل شامل موارد زیر هستند:

• میزان تراکم، ارتفاع و پهنای استخوان فک
• نحوه کشیده ‌شدن دندان
• وجود یا عدم وجود عفونت لثه و دندان
• تعداد دفعات جراحی
• محل قرارگیری دندان و بررسی جاهای خالی
• سن بیمار
• سلامت عمومی بدن و بیماری‌های زمینه‌ای

آیا می توان بلافاصله بعد از کشیدن دندان ایمپلنت کاشت؟

در صورتی که مشکلی در استخوان‌های فک، لثه و دندان‌های مجاور دیده نشود، می‌توان بلافاصله بعد از کشیدن دندان، کاشت ایمپلنت انجام داد. شرایطی که برای انجام ایمپلنت فوری لازم است شامل موارد زیر می‌شود:

• عدم وجود تورم، عفونت، بیماریهای لثه و التهاب در محل کاشت ایمپلنت به علت جلوگیری از پس زدن ایمپلنت در صورت وجود عفونت
• اندازه متناسب تراکم و کیفیت بافت استخوانی در محل کاشت برای ایجاد امکان التیام زخم، پوشاندن حفره خالی دندان و احاطه کردن ایمپلنت. (وجود حداقل ۶ میلی متر عرض استخوان، تیپ یک یا دو یا حداکثر ۳ استخوانی به لحاظ تراکم، وجود حداقل ۱۳ میلی متر طول مفید استخوان)
• داشتن سلامت عمومی و عدم ابتلا به دیابت، مصرف سیگار و الکل
• رعایت بهداشت دهان و دندان
• عدم وجود براکسیزم (دندان قروچه)

بهترین سن انجام ایمپلنت دندان چه زمانی است؟

با وجود دارا بودن مزایای زیاد ایمپلنت دندان مثل توانایی جویدن غذا، صحبت کردن بدون ایجاد مشکل، جلوگیری از تحلیل استخوان فک و زیبایی و تغییر ساختار چهره، این عمل برای همه گروه سنی توصیه نشده و به طور کلی برای بیماران زیر ۱۸ سال انجام نمی‌شود.

جمع بندی

عمل ایمپلنت دندان با موفقیت بالای ۹۷ درصد از محبوبیت بسیاری برخوردار است. اما برای این موفقیت باید در انتخاب ایمپلنتولوژیست حرفه ای و حاذق دقت کنید تا بتواند این روش را برای شما به درستی انجام داده و بهترین زمان کاشت ایمپلنت بعد از کشیدن دندان را مشخص کند. در این مقاله به طور کامل فاصله بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت را بررسی کردیم. امید است با مطالعه این مطالب و با کمک دندانپزشکی با تجربه، بتوانید لبخند زیبای خود را بازسازی کنید.

طراحی لبخند

عوارض ایمپلنت دندان یکی از چالش‌های مهمی است که افراد را بر سر دوراهی استفاده از این روش قرار می‌دهد. برخی عوارض شایع بوده و پس از مدت کوتاهی برطرف می‌شوند. اما برخی از آنها جدی‌تر بوده و ممکن است در طولانی‌مدت همراه شخص باشد. اگر قصد کاشت دندان را دارید، در این مطلب همراه ما باشید. در ادامه توضیح می‌دهیم که عوارض کاشت دندان چیست؟ چه عوارضی شایع است؟ کدام عوارض بعد از جراحی ایجاد می‌شوند؟ احتمال عفونت ایمپلنت چقدر بوده و چه علائمی دارد؟ عوارض جدی و طولانی‌مدت شامل چه مواردی می‌شود؟ آیا ایمپلنت فوری عوارض بیشتری دارد؟ چگونه می‌توان از این عوارض جلوگیری کرد و علت بروز برخی عوارض خطرناک چیست؟ کی برای عفونت ایمپلنت به دکتر ایمپلنت دندان مراجعه کنیم؟

درصورتی‌که قصد ایمپلنت دندان را دارید، باید برای اطلاع از تمامی عوارض و معایب آن با دکتر دندانپزشک مشورت کنید. برای ارتباط با دندانپزشک می‌توانید از طریق سایت دکترتو اقدام کنید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره آنلاین و تلفنی وجود دارد.

عوارض ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان یکی از بهترین روش‌ها برای جایگزینی دندان ازدست‌رفته است. در این روش دندانپزشک تحت بی‌حسی موضعی لثه را برش داده و سوراخی در استخوان فک ایجاد می‎کند. پایه فلزی ایمپلنت درون استخوان قرار گرفته و طی چند ماه استخوان اطراف آن رشد کرده و پایه محکم می‌شود. سپس یک روکش روی آن قرار می‌گیرد تا کاملا شبیه به دندان‌های طبیعی باشد. ایمپلنت کاملا محکم و بادوام بوده و می‌توان به‌راحتی با آن غذاها را جوید.

به دلیل همین دوام و کیفیت بالا بسیاری از دندانپزشکان به‌جای پروتز دندان مصنوعی یا بریج دندان ایمپلنت را توصیه می‌کنند. اما قبل از کاشت دندان باید با عوارض و خطرات آن آشنا شوید. ایمپلنت مراحل مختلفی داشته و ممکن است جراحی‌های جانبی هم نیاز داشته باشید. در تمامی این مراحل امکان بروز عوارض وجود دارد. برخی از عوارض شایع بوده و پس از مدت کوتاهی برطرف می‌شوند. اما برخی از آنها جدی بوده و با مشاهده علائم آنها باید به دندانپزشک مراجعه کنید.

عوارض شایع ایمپلنت دندان

همان‌طور که گفتیم برخی از عوارض کاشت دندان شایع بوده و در بیشتر افراد دیده می‌شود. ممکن است بعد از جراحی ایمپلنت دندان مشکلات رایجی داشته باشید. اگر این عوارض بعد از چند روز برطرف نشد یا بدتر شد، حتما به دندانپزشک مراجعه کنید.

۱. عفونت

عفونت یکی از عوارض شایع بعد از جراحی ایمپلنت است. شدت و محل عفونت از فردی به فرد دیگر متفاوت است. عفونت باکتریایی در لثه را می‌توان با مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک یا پیوند بافت نرم درمان کرد. اگر عفونت باکتریایی در استخوان ایجاد شده باشد، بافت عفونی استخوان و احتمالا ایمپلنت برداشته می‌شوند. بعد از خارج‌کردن ایمپلنت لازم است که پیوند استخوان انجام شود.

۲. کاهش حجم لثه

گاهی بعد از کاشت ایمپلنت بافت لثه شروع به عقب‌نشینی می‌کند. در نتیجه این ناحیه ملتهب شده و دچار درد می‌شود. در این شرایط باید سریعا به دندانپزشک مراجعه کنید. زیرا اگر این وضعیت شدید شود، احتمالا ایمپلنت برداشته می‌شود.

۳. شل شدن ایمپلنت

بعد از کاشت ایمپلنت برای انجام ادامه مراحل ایمپلنت دندان باید چند ماه صبر کرد. در این مدت استخوان اطراف ایمپلنت رشد کرده و با هم ادغام می‌شوند. با ترکیب استخوان فک و ایمپلنت درمان در مدت‌زمان طولانی موفقیت‌آمیز خواهد بود. اما گاهی ایمپلنت با استخوان ترکیب نمی‌شود. در این شرایط دندانپزشک مجبور است ایمپلنت را خارج کند. بعد از بهبودی کامل ناحیه ایمپلنت می‌توان دوباره برای کاشت دندان اقدام کرد.

۴. آسیب عصبی یا بافتی

گاهی جراح ناخواسته ایمپلنت را نزدیک یک عصب قرار می‌دهد. در این شرایط ممکن است دچار درد، سوزن‌سوزن شدن یا بی‌حسی شوید. این عارضه باعث بروز علائم کوتاه‌مدت شده و پس از مدتی از بین می‌رود. اما برخی مواقع عوارض طولانی‌مدت می‌شود.

اگر مشکل عصبی یا بافتی دارید، باید به پزشک خود مراجعه کنید. عصب آلوئولار تحتانی در فک پایین قرار دارد. آسیب به این عصب جدی بوده و باید سریعا برای حل این عارضه اقدام کرد. از علائم آسیب به این عصب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• بی‌حسی اطراف ایمپلنت به‌ویژه نزدیک چانه و لب پایین
• درد یا ناراحتی مداوم
• گزگز و سوزش در لثه

۵. کاشت ایمپلنت نامناسب

پیش از کاشت ایمپلنت بهتر است با چند دندانپزشک مشاوره داشته باشید. گاهی ممکن است دندانپزشک به دلیل تجربه و دانش پایین ایمپلنت را در جای نامناسب قرار دهد. اگر محل یا زاویه ایمپلنت درست نباشد، عوارضی ایجاد می‌کند. به‌عنوان‌مثال اگر ایمپلنت نزدیک به دندان‌های مجاور قرار بگیرد، باعث ناراحتی می‌شود. گاهی هم زاویه نامناسب باعث شل شدن ایمپلنت یا ایجاد درد می‌شود.

عوارض کمتر شایع ایمپلنت دندان

برخی از مشکلات کمتر رایج بوده و برای تعداد کمی از افراد اتفاق میفتد. اگر دچار هر یک از عوارض زیر شدید حتما به دندانپزشک اطلاع دهید.

۱. مشکلات سینوسی

گاهی ممکن است ایمپلنت در فک بالا حفره‌های سینوسی را تحت تاثیر قرار دهد. در این شرایط سینوس‌ها ملتهب شده و به آن سینوزیت می‌گویند. علائم سینوزیت شامل موارد زیر بوده و در صورت بروز این نشانه‌ها باید به دندانپزشک مراجعه کرد.

• درد، حساسیت و تورم اطراف گونه‌ها، چشم یا پیشانی
• مخاط بینی سبز یا زرد
• کیپ شدن بینی
• کاهش حس بویایی
• سردرد سینوسی
• دندان‌درد
• بوی بد دهان
• بالارفتن دمای بدن

۲. آسیب ناشی از نیروی زیاد

همانند دندان‌های طبیعی فشار یا ضربه بیش از حد می‌تواند باعث ترک خوردن ایمپلنت یا شل شدن آن شود. گاهی ممکن است ناخواسته فشار شدیدی روی ایمپلنت وارد کنید. به‌عنوان‌مثال برخی افراد در هنگام خواب دچار دندان قروچه شده و ممکن است به ایمپلنت یا دندان طبیعی آسیب وارد کنند. در این شرایط باید از محافظ دهان استفاده کرد.

۳. سوراخ شدن بافت اطراف

گاهی ممکن است در طول جراحی ایمپلنت دندان بافت مجاور آسیب ببیند. این نوع آسیب‌ها می‌توانند شامل سوراخ شدن سینوس، صفحه زبانی، لب، کانال آلوئولی یا لثه باشد. هرکدام از این آسیب‌ها باعث عوارض خاصی شده و احتمال عفونت را افزایش می‌دهند.

عوارض بعد از جراحی کاشت دندان

جراحی کاشت دندان عوارض شایعی داشته که معمولا طی چند روز برطرف می‌شوند. از مهم‌ترین عوارض جراحی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• درد یا سوزن‌سوزن شدن
• خونریزی
• تورم
• احتمال عفونت

عوارض طولانی مدت ایمپلنت دندان

برخی از عوارض ایمپلنت دندان طولانی‌مدت بوده و ممکن است سال‌ها ادامه داشته باشد. این عوارض طولانی‌مدت شامل موارد زیر می‌شود.

• پری ایمپلنتیت: نوعی بیماری لثه است. پری ایمپلنتیت باعث تحلیل استخوان حمایت‌کننده ایمپلنت می‌شود. علت آن بروز التهاب مزمن در محل کاشت ایمپلنت است. گاهی ممکن است تا ۵ سال طول بکشد، بیماری پیشرفت کند و علائم آن ظاهر شود. علائم شامل خونریزی و تورم نزدیک ایمپلنت است.
• پس زدن ایمپلنت: این عارضه بسیار نادر است. طبق تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۹ برخی افراد دچار حساسیت فلزی هستند. این نوع حساسیت نادر است. ایمپلنت از تیتانیوم یا دیگر فلزات ساخته می‌شود. می‌توان قبل از کاشت ایمپلنت آزمایش حساسیت فلزی را انجام داد تا از عدم وجود این حساسیت مطمئن شد.

علائم عفونت ایمپلنت دندان

عفونت از عوارض شایع ایمپلنت دندان است. گاهی عفونت ایمپلنت کم بوده و با مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک برطرف می‌شود. اما اگر عفونت گسترش پیدا کند، باید ایمپلنت را خارج کرد. از مهم‌ترین علائم آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• درد و مشکل هنگام جویدن
• اگر درد و قرمزی تا چند روز بعد از جراحی از بین نرفت یا بدتر شد، می‌تواند نشانه عفونت باشد. درصورتی‌که این عارضه همراه با تب باشد، بدون شک ایمپلنت باعث عفونت شده است.
• عفونت به دلیل تجمع باکتری‌ها ایجاد شده و باعث ایجاد طعم بد در دهان می‌شود.
• نشت کردن خون و چرک از دهان
• شل شدن ایمپلنت